ค่ายเด็ก - สายฝน - ความอบอุ่น

               บรรยากาศของการเข้าค่ายครั้งนี้ช่างชุ่มฉ่ำไปด้วยสายฝนที่ตกพรำมาโดยตลอด เราเลือกที่เข้าค่ายในกลางป่าเขาเสียด้วย ไม่มีที่พักเลย  กะว่าจะกางเต็นท์และทำแคมป์ไฟกลางแจ้ง ก็ปรากฎว่าทำได้อย่างทุลักทะเล...   เย็นวันแรกที่ไปถึง เราแบ่งกลุ่มเด็กกับพี่เลี้ยงเพื่อช่วยกันหุงหาอาหารโดยเรามีผัก และเนื้อหมู เนื้อไก่สด ๆ ที่เตรียมไปให้ ซึ่งแต่ละกลุ่มจะช่วยกันก่อไฟ...หุงข้าว และทำกับข้าวดีมาก ดูเหมือนเด็ก ๆ จะคล่องแคล่วในการทำอาหารแบบนี้มากกว่าพี่เลี้ยงเสียอีก ทำให้เราได้มองเห็นว่าทักษะเพื่อการอยู่รอดของเด็ก ๆ กลุ่มนี้ดีกว่าเด็ก ๆ ทั่วไป
ช่วงคืนแรก ฝนฟ้าดูไม่เป็นใจเอาเลย กระหน่ำลงมาอย่างหนัก แต่โชคดีบ้างเหมือนกันที่เราได้ยืมเต็นท์ของวัดมา 2 หลัง เตรียมไว้เป็นที่หลบฝน เด็ก ๆ หลายคนที่วาดหวังจะนอนในเต็นท์ต้องผิดหวังไปตาม ๆ กัน และบางคนที่กำลังเข้าไปนอนในเต็นท์ ต้องวิ่งออกมาหลบฝนเป็นการใหญ่ แต่อย่างไรก็ตามมันกลับสร้างความรู้สึกใหม่ให้กับพวกเรา คือ บรรยากาศของความอบอุ่น การช่วยเหลือเกื้อกูล และเป็นห่วงเป็นใยซึ่งกันและกัน แล้วในที่สุดก็เป็นอันว่าคืนนี้
เด็กเล็ก ๆและผู้หญิงได้นอนกันในห้องแต่งตัวข้างๆ  ห้องน้ำ ที่มีขนาดประมาณ 2x2 เมตรเห็นจะได้ แต่ละห้องจะต้องอัดกันเข้าไปห้องละ 5-6 คน ส่วนกลุ่มผู้ชายและเด็กโต ขึ้นไปนอนที่ห้องนิทรรศการสำหรับนักท่องเที่ยว ที่เจ้าหน้าที่อุทยานพาไป ซึ่งอยู่ไกลออกไปประมาณ 500เมตร
.......เช้าวันที่สอง ทุกคนตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น อากาศแจ่มใสปราศจากสายฝนและน่าชมเชยสำหรับเด็กทุกกลุ่มที่สามารถก่อกองไหเพื่อทำอาหารได้ สำเร็จ  ทั้ง ๆ ที่ฟืนในป่าได้เปียกฝนไปหมดแล้วเมื่อคืนนี้ สำหรับอาหารเช้านี้เป็นอันว่าทุกคนได้กินกันอย่างอิ่มหนำสำราญ.....กิจกรรมแรกของเช้านี้ เรานำด้วยการเล่นเกมเพื่อสร้างกลุ่ม จากนั้นมีการทำธงประจำกลุ่ม แต่ละคนก็ได้ออกความคิดกันมากมาย เป็นรูปสัญลักษณ์ของกลุ่มตนเอง....กิจกรรมที่สอง เป็นการทำความรู้จักนิสัยของเพื่อน และเพื่อนก็สะท้อนนิสัยของตนเอง คือ ให้จับคู่เพื่อนที่สนิทที่สุด แล้วให้แต่ละคู่คิดว่าเพื่อนคนนี้มีนิสัยเหมือนสัตว์อะไร แล้วให้วาดเป็นภาพลงในกระดาษ ซึ่งเมื่อเสร็จแล้วก็จะให้แต่ละคู่ผลัดกันพูดถึงเพื่อนโดยจะเปรียบเทียบกับสัตว์ที่ตนเองวาดไว้ก็เป็นที่สนุกสนานมากที่ได้รับรู้ความคิดของเพื่อน ว่าเพื่อนมองเราอย่างไร และเรายอมรับหรือเปล่า

.ทำให้ทุกอย่างสูญหายไปหมด แต่แล้วเขาก็พลาดทำตุ๊กตาตกแตก ทุกอย่างก็หายไปหมด แต่แล้วเขาก็พลาดทำตุ๊กตาตกแตก ทุกอย่างก็หายไปจากเขาหมด ส่วนเพื่อนคนที่สองที่แยกทางจากเขาไปได้งานทำที่ดีและมีฐานะดี เพราะความพยายามของเขาท้ายสุดของละครเป็นการกระตุ้นให้เด็กได้คิดถึงการก้าวเดินไปให้ถึงเป้าหมายของชีวิตด้วยความพยายามของตนเอง จะมีความมั่นคงมากกว่าการหวังโชคลาภ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ถาวร...กิจกรรมนี้เด็กต่างตั้งใจแสดงความสนุกสนานและต่างใช้ความคิดสร้างสรรค์ของตนเอง ที่จะทำให้ละครมีสีสันและแทรกมุขตลก แต่เมื่อทุกกลุ่มใกล้จะแสดงเสร็จ ฝนก็ตกลงมาเสียก่อน ทำให้บรรยากาศกลับหนาวเย็นอีกครั้ง ทุกคนต้องรีบวิ่งหลบเข้าไปในเต็นท์...(ช่วงกลางคืน) จริง ๆ แล้วเราคิดว่าจะทำกิจกรรมแคมป์ไฟ แต่เมื่อดูแล้วคงติดไฟไม่ได้ เพราะฟืนเปียกฝนหมดแล้ว แผนการทั้งหมดจึงถูกปรับเปลี่ยนใหม่โดยการใช้ไฟจากตะเกียงปักรอบลานกิจกรรมแทนบรรยากาศของการเล่นแคมป์ไฟ กำลังจะเริ่มขึ้น เราเริ่มด้วยการเล่นเกมเตรียมความพร้อม และเปิดฉากด้วยการแสดงของกลุ่มแรก เป็นการร้องเพลงร่วมกัน จากนั้นผู้น ำกิจกรรมกำลังร้องเพลงและเล่นเกมเรือ แต่แล้วฝนเริ่มทยอยเม็ดลงมาทีละเม็ด 2 เม็ด และโปรยลงอีก ทุกคนจึงวิ่งหลบฝนเข้าไปในเต็นท์อีกเป็นอันว่ากิจกรรมแคมป์ไฟต้องยุติลงกลางคัน แต่บรรยากาศกลับอบอุ่นขึ้นอี กครั้ง เมื่อพวกเราพากันไปนั่งในเต็นท์ท่ามกลางแสงตะเกียง และเด็กคนหนึ่งเล่นกีตาร์และจับกลุ่มกันร้องเพลงทำให้เริ่มก่อความสนุกขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อทุกคนได้ร้องเพลงร่วมกัน ทำให้ทุกคนรู้สึกอบอุ่นมาก บางครั้งก็ ลุกขึ้นมาเต้นรำ และตีกลอง เคาะขวด อย่างสนุกกันในกลุ่มพวกเราท่ามกลางสายฝนที่โปรยปราย...
เวลาประมาณ 4 ทุ่ม ฝนเริ่มหยุดตก ทำให้เด็ก ๆ เข้าไปนอนในเต็นท์ได้เป็นคืนแรก และโชคดีที่ตลอดคืนฝนไม่ตกอีกเลย
เช้าวันที่สาม วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเข้าค่าย และตามกำหนดเราจะกลับในตอนบ่ายของวันนี้ ในกิจกรรมตอนเช้าจะเป็นการทำกิจกรรมตามฐานในเส้นทางการเดินป่า เป้าหมายของกิจกรรมช่วงนี้คือการฝึกทักษะ ชีวิตให้กับกลุ่มเด็ก...ฐานที่หนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำงาน...ฐานที่สอง เป็นเรื่องเกี่ยวกับการมีแฟน และการป้องกันตนเองเมื่อมีเพศสัมพันธ์...ฐานที่สาม เป็นเรื่องเกี่ยวกับยาเสพติด และการหาทางเลือก...แต่ละฐาน จะอยู่ห่างกันประมาณ 700 เมตร - หนึ่งกิโลเมตร โดยจะมีกิจกรรมให้เด็กได้ทำคือ การฝึกคิด, ตัดสินใจ หาทางเลือก และเล่นเกมสร้างเสริมการทำงานเป็นกลุ่มและความอดทนเรากำหนดว่าจะเดินทางกลับตอน 2 โ มงเย็น แต่ด้วยการสนุกกับกิจกรรมแต่ละฐานทำให้พวกเรามาถึงที่พักก็ 2 โมงแล้ว ยังไม่ได้เก็บข้าวของต่าง ๆ แล้วเต็นท์หลังใหญ่อีก 2 หลัง แต่ด้วยความร่วมมือร่วมใจของเด็ก ๆ และครูทุกคน เราต่างช่วยกันเก็บข้าว ของและเศษขยะด้วยความรวดเร็ว ใช้เวลาเพียง 30 นาที ทุกอย่างก็ถูกเก็บกวาดจนหมดสิ้น ขณะที่รถโดยสารที่เราเช่ามาเพื่อรับเด็กเดินทางมาถึงเราคาดว่าจะต้องกลับมาขนของอีกครั้ง แต่ดูเหมือนโชคเข้าข้าง ของต่ าง ๆถูกแบ่งขึ้นรถโดยสารอีกคันเกือบหมด จึงให้เด็กตัวเล็ก ๆ กับพี่ ๆ อาสานั่งรถโดยสารกลับก่อน เพราะฝนเริ่มโปรยเม็ดมาอีกแล้ว ส่วนรถของกลุ่มเราาาาต้องรอที่จะขนเต็นท์หลังใหญ่กลับบ้าน หลายคนทักท้วงว่าไม่ น่าจะขนไปหมดในรอบเดียว แต่แล้วเราก็ทำสำเร็จ เราสามารถขนทั้งเต็นท์และเด็กที่เหลือในรอบสุดท้ายท่ามกลางการเดินทางกลับด้วยสายฝนที่เทกระหน่ำมาอย่างไม่ขาดสาย... (ครูเอก)

Email Addess :  VGCD36@hotmail.com

L i n k ไป หา พันธมิตร

กลุ่มกระจกเงา

สภาองค์การพัฒนาเด็กและเยาวชน

มูลนิธิเด็ก