• Succulenten worden door de gewone man nogal veel samengevoegd met het begrip "cactussen".
• Niets is echter minder juist. Succulenten zijn sapopsparende planten die zich thuis voelen in droge streken. Ze hebben speciale structuren ontwikkeld om water in hun lichaam op te slaan, en het naderhand bij grote droogte weer te gebruiken voor de noodzakelijke levensfuncties.
• De familie der cactussen is slechts een deel van de succulenten, de vele andere families noemen we vetplanten. In de loop der miljoenen jaren hebben ze onder dezelfde levensomstandigheden, dezelfde eigenschappen aangekweekt. Men heet dat "evolutie".
• Welnu, de sapopspaarders horen tot de wonderen van de evolutie. Ze hebben honderden aanpassingen gedaan om te overleven in hun omgeving. Vandaar die vele en die bizarre vormen. Denk maar niet dat deze overbodig zijn. Aan elke andere grond of lucht, klimaat of omgeving, hetzij hoog of laag hebben zich andere planten aangepast. Dat doorgronden is nu juist zo boeiend.
• Er zijn bladsucculenten, stamsucculenten en knolsucculenten. Ze hebben allen gemeen dat ze eerder traag groeien en in vergelijking met kruiden en gewassen veel ouder worden. Zeer veel soorten worden in de verzameling twintig jaar en meer en sommige cactussen worden zelfs honderd jaar oud. Dat zijn dan de reuzen van de woestijn.

Waar komen succulenten vandaan?

• Over de hele wereld komen succulente planten voor in de vrije natuur. Men denkt dat ze allemaal in de barre woestijngebieden groeien, maar dat is niet waar. Soms staan de succulenten op plaatsen waar per jaar meer regen valt dan in België. Die regen valt dan in een korte periode, dan blijft het voor de rest van het jaar kurkdroog en heet, de planten leven dan van hun watervoorraad.
• De cactussen vormen een heel aparte familie die alleen maar in Amerika voorkomt. Op veel andere plaatsen in de wereld zoals het Middellandse Zee-gebied zijn cactussen (opuntia’s) door de mens ingevoerd en verwilderd.  De vetplanten vindt men in alle droge streken van de wereld, elk in zijn land van herkomst.. 
• Afrika is het land van de meeste middagbloemen, van vele aasbloemen, aloë-achtigen en wolfsmelkgewassen. 
• In Europa en delen van Azië komen sedums en sempervivums voor.
• Het Verre Oosten en Australië leveren slechts enkele soorten. 
• Behalve soms zaden, halen we geen planten uit de natuur. Een goed liefhebber helpt de natuur niet vernietigen! Alle soorten worden door ons vermeerderd door zaaien en stekken, wat meteen een ander zeer boeiend aspect is van onze hobby.

Waar kweken we onze succulenten?

• Men hoeft niet noodzakelijk over grote middelen te beschikken om een goed liefhebber te worden. Ook op de vensterbank kan mits de nodige kennis gekweekt worden. 
• Er worden hoe langer hoe meer succulenten gekweekt als terrasplanten. Grote cactussen, agaven en aloë’s doen het daar uitstekend.
• Maar wil je iets verder gaan, dan is een veranda of een kleine hobbyserre nog veel handiger. 
• Men kan ook nog kiezen voor een platte bak. Deze is prima geschikt voor cactuscultuur in de zomermaanden. Een bak is echter niet te verwarmen en men moet de planten in het najaar er weer uithalen om binnenhuis te overwinteren.
• Liefhebbers met een grote serre zijn iets minder in aantal, doch bij hen kunt u gewoonlijk terecht om een aantal kweekplantjes op de kop te tikken. Eén ding is zeker, zonder contacten met andere liefhebbers en met een serviceclub zoals Grusonia zult u het nooit ver brengen. Men moet er de nodige kennis opdoen en aan de geschikte plantensoorten geraken.

• Cactussen en vetplanten kweken en verzamelen is een zeer boeiende liefhebberij. Men is er nooit mee ten einde. Het is dus een hobby voor 't leven .